Jongerenwerker Amsterdam-IJburg koestert radicaal gedachtegoed (met updates)

Printscreen afbeelding Facebookpagina Safoan Mokhtari, alias KAMI-KAZI (KroonArabierenMitsIslamitisch-KogelsAanZionistischeInfiltranten), als Arabische strijder

Update 11-5-2022:
Vandaag. 11 mei 2022, ben ik ernstig geïntimideerd door een Marokkaanse man bij AH IJburg. De man was me buiten de AH al opgevallen, omdat hij me in de gaten hield, althans dat dacht ik. Maar ik wilde niet paranoide zijn. Ik betrad de AH net als hij. Bij de kassa stond hij ineens achter me met een blikje energiedrank.

Toen ik had afgerekend, zei hij; “Een fijne dag, Xandra’. Hij droeg een paarse zonnebril  en hij was heel duur gekleed. Ik herkende hem niet van IJburg. Ik bleef staan en vroeg hem: ‘Wie ben jij? Safoan Mokhtari?’ Want daar leek hij op. Hij antwoordde niet en zei dat ik een dossier uit 2018 op internet had geplaatst en dat ik dat moest verwijderen. Hij zei dat ik ze met rust moest laten verder. Hij zei dat ik de confrontatie zocht en ik was begonnen. Hij zei; ‘Jij moet oppassen’.  Ik zei dat ik dat het een bedreiging was. ‘Nee, nee, dat is geen bedreiging,’ zei hij.
Erna liep hij naar buiten en ging bij een donkere man staan, die net als hij posh gekleed was. Ik zei dat ik de politie zou bellen en liep weer naar binnen. De Marokkaan en de donkere man kwamen de AH in, waarop ze herhaalden dat ik geen dingen op Twitter moest plaatsen. De donkere man keek me intimiderend aan. Er kon geen lachje vanaf, waarvan ik iets zei. Hij begon te lachen en ik zag dat hij gouden tanden had.     Lees verder

Als je in de Wijk zonder Scheidslijnen IJburg misstanden meldt krijg je een steen door je ruit

Op een winderige dag in februari 2020 zijn een medebewoner van IJburg en ik de besloten Facebookgroep ‘IJburg, de andere kant. Ongecensureerd’ gestart. Onder andere uit onvrede met de Facebookgroep over IJburg van politie Amsterdam en de gemeente, waarin werd gecensureerd. Duistere aspecten van de Wijk zonder Scheidslijnen, aan de andere kant van de IJburglaan, werden er nauwelijks belicht.

Eerder die dag hadden de buurtbewoner en ik een gesprek gehad met Maxim, van de toenmalige fractie van Forum voor Democratie (FvD), naar aanleiding van de straatroofplaag van dat jaar, die ik netjes had gemeld op mijn nieuwssite op basis van informatie van politie Amsterdam, met als dieptepunt 6 straatroven in 1 week. Pas nadat ik deze plaag op mijn bescheiden nieuwssite had gemeld, berichtten de MSM hierover. Maxim zei me dat mijn nieuwssite aardig wat bezoekers trok en er vast behoefte bestond aan een besloten groep waarin bewoners hun hart over de misstanden in IJburg konden luchten. Thuis gekomen maakte ik direct de besloten Facebookgroep ‘IJburg de andere kant, Ongecensureerd‘, over veiligheid en leefbaarheid in de wijk. Lees verder

No-go area Wijk zonder Scheidslijnen Amsterdam-IJburg

Sinds kort mijd ik Haveneiland-West, Wijk zonder Scheidslijnen IJburg, inmiddels voor mij een absoluut no-go area. Het is een overlevingsstrategie sinds ik door een bewoner met de dood ben bedreigd. Deze begint als ik naar het winkelcentrum loop, via straten met gemengde woonblokken, waar het eeuwig waait. Marokkaanse jongeren hebben weer eens huisgehouden in de wijk. Ik passeer een pas geopende kledingwinkel, die luxe uitstraalt, voor een te duur publiek, met gouden toegangspalen, rode koorden en vieze ruiten, die ingeslagen zijn. Lees verder

Vrijheid van meningsuiting geldt niet in de Wijk zonder Scheidslijnen IJburg

Gemengd woonblok Haveneiland-West, IJburg

De invoering van de socialistische heilstaat Wijk zonder Scheidslijnen IJburg heeft zijn prijs en dat is de vrijheid van meningsuiting. Al sinds 2008 worstel ik hiermee. Mijn eerste kritische blog over het sociale experiment Wijk zonder Scheidslijnen IJburg, van 2008, kreeg ontelbare negatieve reacties, waaronder ‘Ik spreek niet met een NSB’er’. Die NSB’er was ik, de schrijver van een volkomen onschuldig weblog met kritiek op het multiculturele experiment dat door de Partij van de Arbeid in IJburg werd ingevoerd. Lees verder

Gevangen in mijn huis in Amsterdam-IJburg

 

De afgelopen week zat ik ‘gevangen’ in mijn huis in IJburg. Al eerder werd ik op straat geïntimideerd en bedreigd om berichtgeving op mijn nieuwssite en blog, maar deze keer was het terreur, zodat ik de desolate straten van het eiland nu echt even wilde mijden.

Nadat ik een week geleden in onze besloten facebookgroep ‘Het reilen en zeilen op IJburg. Ongecensureerd’ een foto van een appartement had gepost, vergezeld van een tekst die verwees naar een eerder bericht op mijn nieuwssite ‘Het reilen en zeilen op IJburg. Ongecensureerd’, brak de pleuris uit. Het bewuste appartement in IJburg werd bewoond door een man die in 2020 ‘pedo’ op zijn huis had gekalkt gekregen en van wie de ramen waren ingegooid. Bij navraag indertijd bleek dat de man werd geterroriseerd door jongeren uit de buurt, de ‘harde kern van de Joris Ivensplein-groep, een bende van Marokkaanse jongeren die de omgeving rond dit plein al tijden onveilig maakte, met inbraken, vandalisme. Lees verder

Sinterklaasoptocht achter zwarte schermen in Amsterdam-IJburg

Onderweg naar de verschroeide hagen aan de Pampuslaan, waar de avond ervoren, gelijktijdig met de heftige rellen in Rotterdam, Marokkaanse relschoppers onophoudelijk vuurwerk hadden afgestoken en brandjes hadden gesticht, hoorden we een stem schallen via een luidspeaker.

‘Het zal de Sinterklaasoptocht wel zijn.’ Sinds enige jaren was deze ook in IJburg. Meestal met beveiliging. We passeerden de haven, waar zwarte schermen waren geplaatst. Zou dat in verband met de vuurwerkrellen zijn? vroeg ik me af. We liepen dichterbij en ik zag twee in het zwart geklede mannen, die een controle uitvoerden. Ineens wist ik dat het de vermaledijde QR-controle was. Sinds enige weken was in Nederland de 3G-Regel naar Duits en Oostenrijks voorbeeld ingevoerd, waarbij ongevaccineerden alleen met een negatieve test horeca, zwembaden en evenementen mochten bezoeken. In parken mochten ze gelukkig nog wel komen. Vergelijkingen met de maatregelen tegen de Joodse medemens van voor de oorlog waren verboden en uit den boze. Lees verder

Onze oude nieuwbouwwijk werd in alle opzichten steeds beter

Bouwlocatie woontoren sociale huur bij Solid 1, IJburg

‘Waarom vertrekken jullie in ‘s hemelsnaam naar IJburg terwijl deze wijk eindelijk goed is?’ vroeg een opdrachtgever toen we haar 16 jaar geleden vertelden over onze plannen om te verhuizen van het Oostelijk Havengebied naar IJburg. De buren waren niet te vermurwen om net als wij de stap te zetten. Ze glimlachten meewarig als ik enthousiast vertelde over de nieuwe wijk. Het was waar dat onze nieuwbouwwijk zich als een fijne wijk had ontwikkeld, met een goede sociale samenstelling, een winkelcentrum, restaurants, een traiteur. We bewoonden een klein huis in de sociale huur en keken uit op grote koophuizen, jaloersmakend. In IJburg konden we een groot huis kopen voor een redelijke prijs, nadat de prijzen er als gevolg van de gebrekkige vraag waren gedaald. De maagdelijk witte brug erheen beloofde een volmaakte wereld, waar we een nieuw bestaan konden beginnen, verblind als we waren door de glanzende brochures van ontwikkelaars en gemeente, waarin deze werd geschetst. Lees verder

Vluchten voor Marokkanen

Appartement schoonfamilie aan de Louis Apolstraat, Amsterdam-Slotervaart, vlak voor de sloop

Mijn schoonmoeder in Amsterdam Nieuw-West vraagt me, zoals vaker, hoe het met de Marokkanen in IJburg is gesteld. Zij heeft met haar gezin jarenlang in Amsterdam-Slotervaart gewoond en van dichtbij de transitie van nette arbeiderswijk naar Hellhole meegemaakt. Jarenlang woonde mijn schoonfamilie aan de Louis Apolstraat, om de hoek van de Hart Nibbrigstraat, waar Mohammed B., de moordenaar van filmmaker Theo van Gogh, met zijn familie leefden, in Blok 26. Lees verder