Tag archieven: Sluishuis

Zoektocht naar nieuw huis

Geplaatst op door
Beantwoorden

 

Nadat we ons huis in Amsterdam-IJburg hadden verkocht,  begonnen we een zoektocht naar een nieuw huis. Binnen een beperkte tijd moesten we onderdak zien te vinden, want nog drie maanden en dan moesten we ons oude huis verlaten. Het project Sluishuis , waar ik graag had willen wonen, bleek voor ons onbetaalbaar. Wellicht niet spijtig want wie ook ik erover sprak vond het ‘mooi’ van buiten, maar onaantrekkelijk om in te wonen. Geen privacy, alsof je wekelijks zou moeten meegenieten van de verjaarspartijtjes van je buren, met al die plexiglazen balkonnetjes die  uitkwamen op eenzelfde binnenplaats, die bovendien publiek toegankelijk was. Ook bleek dit binnenplein bij nader inzien een waar windgat, wat niet verwonderlijk was, gezien de locatie vlak bij het IJsselmeer.

Wanneer je geen pensioen hebt opgebouwd, kun je als zelfstandige weliswaar een schitterende omzet hebben behaald, maar vervolgens telt slechts je AOW. Dus een mooie lening zat er voor ons niet meer in, zo werd ons door een hypotheekadviseur verteld. Het verkleinde onze mogelijkheden voor een geschikt huis aanzienlijk. Desondanks gingen we opgewekt van start. Lees verder →

Verval vreet aan prestigieus Sluishuis IJburg

Geplaatst op door
Beantwoorden

Als ZZP’er bouw je geen pensioen op; ons koophuis in Amsterdam-IJburg is ons pensioen. Aangezien wij inmiddels een zekere leeftijd naderden en ons werk onzeker was geworden door ontwikkelingen in de digitale wereld, wilden wij ons pensioen verzilveren. Net toen we het besluit om te verkopen hadden genomen, werd onze voordeur echter ingegooid door bewoners van Amsterdam-IJburg die niet kunnen omgaan met de vrijheid van meningsuiting.

Nadat onze voordeur was hersteld en we ons huis dan eindelijk in de verkoop hadden gezet, daalden de huizenprijzen vanwege de stijging van de hypotheekrente, die tot dan toe nul was geweest, met hysterische huizenprijzen tot gevolg. Huizen die tot dusver als zoete broodjes waren verkocht, werden ineens met argusogen bekeken. Bezichtiging na bezichtiging volgde. Een aardig bod op ons huis werd door ons afgeslagen, waarvan we achteraf wel toch wel spijt hadden. Alleen huizen die instapklaar waren, waren snel verkocht. En het onze was dat helaas niet, vonden de kieskeurige dertigers.

Ons toekomstperspectief was een opbrengst van het huis, die voldoende was om van te leven. Ik zou dan eindelijk kunnen doen wat ik mijn hele leven al had gewild, namelijk fulltime schrijven. Wat onze volgende woonbestemming zou zijn, wisten we eigenlijk niet. Het pas opgeleverde Sluishuis op Steigereiland Noord lonkte … Van buiten was het nieuwe project in elk geval gelukt, van binnen kende ik het niet.

Hoewel ons huis nog niet verkocht was, vroeg ik een bezichtiging aan van een appartement in het Sluishuis, met een houten terras en voldoende ruimte om in te leven, dat even ervoor de verkoop in was gegaan. Bij aankomst liepen we via het publieke plein van het appartementencomplex in een felle wind naar de ingang, wat me verbaasde omdat het onderweg naar het prestigieuze project niet had gewaaid. Blijkbaar vingen de hoge appartementengebouwen rondom het plein bovengemiddeld veel wind van het erachter gelegen IJsselmeer. Het was er koud. Lees verder →

Sociaal experiment Sluishuis Amsterdam-IJburg

Geplaatst op door
Beantwoorden

Anderhalve week geleden werd het ‘iconische’ Sluishuis in IJburg opgeleverd. Een prachtige constructie van aluminium en hout, gelegen in het IJ bij het Steigereiland, even voordat je via de sierlijke witte Heerma-brug de wijk IJburg binnenkomt. Een paradijselijke plek met water, boten, een restaurant en wandelboulevards rondom. Het was een groot feest, met ballonnen, verhuiswagens en blije bewoners, die hun gloednieuwe huurappartementen betrokken. Een betonnen trap, met aan weerszijden de houten terrassen van de duurste appartementen, leidde de bezoeker en bewoner naar het dak.

Ons huis op Haveneiland-West was even ervoor de verkoop ingegaan. Ook ik wilde dolgraag huren in dit indrukwekkend gebouw, dat ik in de jaren ervoor in afschuw had zien verrijzen. Zou het opnieuw een duistere constructie worden, zoals er al zo veel zijn in IJburg? Toen de steigers uiteindelijk waren verdwenen, verscheen tot mijn verbazing een wonderschoon bouwwerk, dat wel gelegen was in een grimmige omgeving, waar in de loop van de tijd autobranden waren geweest, schietpartijen en gewapende woningovervallen … Daarvan repten de brochures vast niets.

Zou het Sluishuis zich aan de heilloze gevolgen van de Wijk zonder Scheidslijnen IJburg kunnen onttrekken? Tot dan toe was het geen enkele nieuwe ontwikkeling gelukt. Zouden de bewoners van het mooie nieuwe gebouw zich opsluiten in hun veilige enclave wanneer ze eenmaal langs het armoedige kadegebouw naar het sfeerloze winkelcentrum, met erachter het koude en naargeestige Joris Ivensplein, decor van criminaliteit en Marokkaanse rapnummers (vanaf 2:37), waren gelopen. Winkelcentrum IJburg, waar ondernemers al tijden nood klaagden over het gebrek aan kapitaalkrachtig publiek, dat het centrum leek te mijden, en straatcoaches de AH afschermden. Lees verder →