Toen ik 2005 in Amsterdam IJburg kwam wonen, was ik, gehersenspoeld door mijn ultralinkse opvoeding, volkomen gelovige in de socialistische heilstaat. Als kersverse bewoner van Amsterdam-IJburg geloofde ik heilig in de nobele bedoelingen van de Partij van de Arbeid (PvdA), ontwerper van de nieuwe uitbreiding van Amsterdam. Ik geloofde in die tijd nog oprecht in de goede bedoelingen van de linkse medemens. Gelukkig niet zoals andere linkse gehersenspoelde dwazen, die bereid waren te moorden voor hun geloof. Lees verder →

Mokhtari in 2019 tijdens een iftar in de Amsterdamse vinexwijk IJburg (bron: Facebook)

In 2018 deed rapper en jongerenwerker Amsterdam-IJburg Safoan Mokhtari, aka KAMI-KAZI (KroonArabierenMitsIslamitisch-KogelsAanZionistischeInfiltranten), aangifte tegen mij bij politie Amsterdam. Mijn blog ‘Jongerenwerker koestert radicaal gedachtegoed’, van juli 2017, was volgens Mokhtari smadelijk en/of lasterlijk en ook was hij ‘bang voor de duizenden volgers van Martin Bosma’, in die tijd kamerlid voor de Partij Voor de Vrijheid (PVV), aangezien Bosma, op Twitter, een tweet van mij over hem had geretweet. De politie, die het indertijd al druk zat had, nam ruim de tijd voor deze aangifte. Al eerder had Mokhtari een advocaat ingehuurd om mij civielrechtelijk de mond te snoeren. Als ik het bewuste blog niet per direct verwijderde, zou ik een dwangsom verbeuren die dermate hoog was, dat ik financieel aan de afgrond was geraakt.

Lees verder →

In onze westerse wereld keldert inmiddels het geboortecijfer, dat met 1,46 kind per vrouw zo laag is dat het voorbestaan van de westerse mens in gevaar komt. Vergrijzing is het credo. Wie zal straks voor al die ouderen zorgen? Westerse vrouwen baren steeds minder vaak kinderen of ze krijgen te weinig kinderen om de soort in stand te houden. Langzaam maar zeker sterft de westerse mens uit.

Onlangs wees de Republikeinse kandidaat voor het vicepresidentschap van de Verenigde Staten, D.J. Vance, de beschuldigende vinger van deze ontwikkeling naar ‘childless Cat Ladies’ ofwel kinderloze katvrouwtjes. Ik had mezelf nooit zo gezien en toch voelde ik me direct aangesproken als een van hen, kinderloze vrouw met kat. Ik kocht het boek over kinderloze vrouwen Echte vrouwen krijgen een kind, van journalist Liesbeth Smit, en begon te denken aan mijn contacten met deze ‘echte vrouwen’, die je vaak subtiel laten weten dat je niet een van hen bent, maar een buitenstaander, die vast heimelijk jaloers is op hun kinderschare. Lees verder →