Mokum wordt islamsterdam

Het socialistische experiment Wijk zonder Scheidslijnen Amsterdam-IJburg heeft mij, jaren na Pim Fortuyn, de ogen geopend voor de intolerantie van de linkse medemens. Bij de eerste misstand in het gloednieuwe winkelcentrum, waarbij een vrouw het ziekenhuis werd ingeslagen, werd ik voor NSB-er uitgemaakt, nadat ik dit incident in een blog had benoemd. De daders van de mishandeling waren Antilliaanse jongeren, die eerder door het socialistische Amsterdamse bestuur vanuit probleemwijk Bijlmermeer naar vinexwijk IJburg  waren overgeplaatst. Ik paste niet langer bij de Partij van de Arbeid (PvdA), waarop ik tot dan toe altijd had gestemd, omdat mij door deze ‘tolerante progressieve’ mensen nu ineens de mond werd gesnoerd. De duistere kanten van het sociale experiment IJburg moesten kennelijk onder het tapijt worden geschoven. Koste wat kost moest worden voorkomen dat de misstanden van deze socialistische heilstaat naar buiten zouden komen. Lees verder

Zoektocht naar nieuw huis

 

Nadat we ons huis in Amsterdam-IJburg hadden verkocht,  begonnen we een zoektocht naar een nieuw huis. Binnen een beperkte tijd moesten we onderdak zien te vinden, want nog drie maanden en dan moesten we ons oude huis verlaten. Het project Sluishuis , waar ik graag had willen wonen, bleek voor ons onbetaalbaar. Wellicht niet spijtig want wie ook ik erover sprak vond het ‘mooi’ van buiten, maar onaantrekkelijk om in te wonen. Geen privacy, alsof je wekelijks zou moeten meegenieten van de verjaarspartijtjes van je buren, met al die plexiglazen balkonnetjes die  uitkwamen op eenzelfde binnenplaats, die bovendien publiek toegankelijk was. Ook bleek dit binnenplein bij nader inzien een waar windgat, wat niet verwonderlijk was, gezien de locatie vlak bij het IJsselmeer.

Wanneer je geen pensioen hebt opgebouwd, kun je als zelfstandige weliswaar een schitterende omzet hebben behaald, maar vervolgens telt slechts je AOW. Dus een mooie lening zat er voor ons niet meer in, zo werd ons door een hypotheekadviseur verteld. Het verkleinde onze mogelijkheden voor een geschikt huis aanzienlijk. Desondanks gingen we opgewekt van start.

We verstrekten een zoekopdracht aan verschillende makelaars voor een huis tot 500.000 euro in Noord-Holland. Een tuin op het zuidwesten met privacy, een eetkeuken en twee slaapkamers behoorden tot de woonwensen. We wisten dat een huis in Amsterdam dat hieraan voldeed, onwerkelijk was. Lees verder

Verval vreet aan prestigieus Sluishuis IJburg

Als ZZP’er bouw je geen pensioen op; ons koophuis in Amsterdam-IJburg is ons pensioen. Aangezien wij inmiddels een zekere leeftijd naderden en ons werk onzeker was geworden door ontwikkelingen in de digitale wereld, wilden wij ons pensioen verzilveren. Net toen we het besluit om te verkopen hadden genomen, werd onze voordeur echter ingegooid door bewoners van Amsterdam-IJburg die niet kunnen omgaan met de vrijheid van meningsuiting.

Nadat onze voordeur was hersteld en we ons huis dan eindelijk in de verkoop hadden gezet, daalden de huizenprijzen vanwege de stijging van de hypotheekrente, die tot dan toe nul was geweest, met hysterische huizenprijzen tot gevolg. Huizen die tot dusver als zoete broodjes waren verkocht, werden ineens met argusogen bekeken. Bezichtiging na bezichtiging volgde. Een aardig bod op ons huis werd door ons afgeslagen, waarvan we achteraf wel toch wel spijt hadden. Alleen huizen die instapklaar waren, waren snel verkocht. En het onze was dat helaas niet, vonden de kieskeurige dertigers.

Ons toekomstperspectief was een opbrengst van het huis, die voldoende was om van te leven. Ik zou dan eindelijk kunnen doen wat ik mijn hele leven al had gewild, namelijk fulltime schrijven. Wat onze volgende woonbestemming zou zijn, wisten we eigenlijk niet. Het pas opgeleverde Sluishuis op Steigereiland Noord lonkte … Van buiten was het nieuwe project in elk geval gelukt, van binnen kende ik het niet.

Hoewel ons huis nog niet verkocht was, vroeg ik een bezichtiging aan van een appartement in het Sluishuis, met een houten terras en voldoende ruimte om in te leven, dat even ervoor de verkoop in was gegaan. Bij aankomst liepen we via het publieke plein van het appartementencomplex in een felle wind naar de ingang, wat me verbaasde omdat het onderweg naar het prestigieuze project niet had gewaaid. Blijkbaar vingen de hoge appartementengebouwen rondom het plein bovengemiddeld veel wind van het erachter gelegen IJsselmeer. Het was er koud. Lees verder

Jongerenwerker Amsterdam-IJburg koestert radicaal gedachtegoed (met updates)

Printscreen afbeelding Facebookpagina Safoan Mokhtari, alias KAMI-KAZI (KroonArabierenMitsIslamitisch-KogelsAanZionistischeInfiltranten), als Arabische strijder

Update 11-5-2022:
Vandaag. 11 mei 2022, ben ik ernstig geïntimideerd door een Marokkaanse man bij AH IJburg. De man was me buiten de AH al opgevallen, omdat hij me in de gaten hield, althans dat dacht ik. Maar ik wilde niet paranoide zijn. Ik betrad de AH net als hij. Bij de kassa stond hij ineens achter me met een blikje energiedrank.

Toen ik had afgerekend, zei hij; “Een fijne dag, Xandra’. Hij droeg een paarse zonnebril  en hij was heel duur gekleed. Ik herkende hem niet van IJburg. Ik bleef staan en vroeg hem: ‘Wie ben jij? Safoan Mokhtari?’ Want daar leek hij op. Hij antwoordde niet en zei dat ik een dossier uit 2018 op internet had geplaatst en dat ik dat moest verwijderen. Hij zei dat ik ze met rust moest laten verder. Hij zei dat ik de confrontatie zocht en ik was begonnen. Hij zei; ‘Jij moet oppassen’.  Ik zei dat ik dat het een bedreiging was. ‘Nee, nee, dat is geen bedreiging,’ zei hij.
Erna liep hij naar buiten en ging bij een donkere man staan, die net als hij posh gekleed was. Ik zei dat ik de politie zou bellen en liep weer naar binnen. De Marokkaan en de donkere man kwamen de AH in, waarop ze herhaalden dat ik geen dingen op Twitter moest plaatsen. De donkere man keek me intimiderend aan. Er kon geen lachje vanaf, waarvan ik iets zei. Hij begon te lachen en ik zag dat hij gouden tanden had.     Lees verder

Als je in de Wijk zonder Scheidslijnen IJburg misstanden meldt krijg je een steen door je ruit

Op een winderige dag in februari 2020 zijn een medebewoner van IJburg en ik de besloten Facebookgroep ‘IJburg, de andere kant. Ongecensureerd’ gestart. Onder andere uit onvrede met de Facebookgroep over IJburg van politie Amsterdam en de gemeente, waarin werd gecensureerd. Duistere aspecten van de Wijk zonder Scheidslijnen, aan de andere kant van de IJburglaan, werden er nauwelijks belicht.

Eerder die dag hadden de buurtbewoner en ik een gesprek gehad met Maxim, van de toenmalige fractie van Forum voor Democratie (FvD), naar aanleiding van de straatroofplaag van dat jaar, die ik netjes had gemeld op mijn nieuwssite op basis van informatie van politie Amsterdam, met als dieptepunt 6 straatroven in 1 week. Pas nadat ik deze plaag op mijn bescheiden nieuwssite had gemeld, berichtten de MSM hierover. Maxim zei me dat mijn nieuwssite aardig wat bezoekers trok en er vast behoefte bestond aan een besloten groep waarin bewoners hun hart over de misstanden in IJburg konden luchten. Thuis gekomen maakte ik direct de besloten Facebookgroep ‘IJburg de andere kant, Ongecensureerd‘, over veiligheid en leefbaarheid in de wijk. Lees verder

Gevangen in mijn huis in Amsterdam-IJburg

 

De afgelopen week zat ik ‘gevangen’ in mijn huis in IJburg. Al eerder werd ik op straat geïntimideerd en bedreigd om berichtgeving op mijn nieuwssite en blog, maar deze keer was het terreur, zodat ik de desolate straten van het eiland nu echt even wilde mijden.

Nadat ik een week geleden in onze besloten facebookgroep ‘Het reilen en zeilen op IJburg. Ongecensureerd’ een foto van een appartement had gepost, vergezeld van een tekst die verwees naar een eerder bericht op mijn nieuwssite ‘Het reilen en zeilen op IJburg. Ongecensureerd’, brak de pleuris uit. Het bewuste appartement in IJburg werd bewoond door een man die in 2020 ‘pedo’ op zijn huis had gekalkt gekregen en van wie de ramen waren ingegooid. Bij navraag indertijd bleek dat de man werd geterroriseerd door jongeren uit de buurt, de ‘harde kern van de Joris Ivensplein-groep, een bende van Marokkaanse jongeren die de omgeving rond dit plein al tijden onveilig maakte, met inbraken, vandalisme. Lees verder

Nepnieuws over Amsterdam-IJburg blijft een gevecht

Ed Pelsterpark, Haveneiland-West, IJburg

In Amsterdam-IJburg heb ik maar al te goed ervaren wat de betekenis van fakenieuws ofwel nepnieuws is. Het begrip nepnieuws wil zeggen onecht nieuws, dat niet op feiten berust. Deze betekenis verschilt volledig van wat de gevestigde orde, zoals de Europese Unie, Facebook et cetera eronder verstaan. Deze instituties, instellingen zijn niet geïnteresseerd in de feiten, maar wel in de eigen waarheid, Lees verder

Met onverdraagzaamheid valt niet samen te leven

Regenboogvlaggen bij Theo van Goghpark, Haveneiland-Oost

Op het door problemen geplaagde Joris Ivensplein stond afgelopen zaterdag een vrouw achter een kraam met posters ‘Samen IJburg’ en regenboogvlaggen, een initiatief van stadsdeel Oost naar aanleiding van de doodsbedreiging van de dominee van IJburg door de Marokkaan Ibrahim, die de dominee toevoegde dat hij op het kerkhof zou eindigen. Het rommelt al tijden aan het Ed Pelsterpark, waar de kerk ‘de Binnenwaai’ is gelegen. Tot voor kort hingen er raambiljetten met de 4-fasenaanpak van politie Amsterdam, om overlast van hangjongeren, bestaande uit bedreiging, spugen en aanvallen, te voorkomen. Deze biljetten zijn inmiddels verwijderd. Lees verder