Tijd om uit IJburg te vertrekken

Ed Pelsterpark, Haveneiland-West, IJburg

Nadat we ons huis op Haveneiland-West, IJburg, eindelijk hadden verkocht, had ik even de illusie dat ik in deze vinexwijk wilde blijven wonen. Inmiddels had ik er 15 jaar gewoond.

Als een van de eerste bewoners van IJburg zag ik dat de wijk binnen no time afgleed, terwijl deze nog niet eens tot bloei was gekomen. In 2008 was ik er getuige van dat hele straten vanuit Nieuw-West, waar mijn schoonfamilie destijds hetzelfde blok bewoonde als dat van Mohammed B., werden overgeplaatst naar de ‘exclusieve’ wijk Amsterdam-IJburg. Toen ik de schotels aan de gevels van een pas opgeleverd blok in onze straat zag verschijnen, was het eerste wat ik dacht: dit is nieuws. Ons was in glanzende brochures het keurige Amsterdam-Buitenveldert voorgeschoteld en het werd achterstandswijk Amsterdam-Slotervaart. Sindsdien deed ik op mijn blog van deze onzalige ontwikkeling verslag. Het nieuws over het verval van vinexwijk Amsterdam-IJburg werd echter door het merendeel van de MSM genegeerd. Toen ik een ‘journalist’ van IJburg TV wees op de vele inbraken aan de IJburglaan, zei hij dat dergelijke zaken niet zijn business waren.

Lees verder

Wanneer je wijk wordt overgenomen door duistere figuren

Sinds enige tijd heb ik in IJburg te maken met intimidatie door duistere figuren. Ze proberen me de mond te snoeren. Het heeft te maken met mijn blogs, onze besloten Facebookgroep ‘IJburg, de andere kant. Ongecensureerd’ en Twitter. Kennelijk bevalt het ze niet dat ze in IJburg niet ongehinderd hun gang kunnen gaan. Ondermijning, drugshandel, dit alles speelt inmiddels in IJburg. Weliswaar lopen er hier naar verluidt 100-en rechercheurs rond, maar de politie is verder onzichtbaar. Lees verder

Verkeerde afslag (met update)

Appartementengebouw op Haveneiland-West waar 12 september 2019 een inval van een arrestatieteam was

De nieuwe Vinex-wijk Amsterdam-IJburg lonkte. De witte brug leek garant te staan voor een fijne toekomst. Het was 2002. Achter de brug zou alles beter worden. In 2004 kwamen we er wonen. We waren blij. Inmiddels is het 2019. En de fijne droom is al een tijd voorbij.

Een jaar of wat geleden vroeg een man, filmmaker, me hoe ik in godsnaam had kunnen belanden in een ellendige wijk als IJburg. Ik antwoordde iets van een groot huis. Zoals vrijwel iedereen die in IJburg is komen wonen. Amsterdamse huizen zijn immers veelal klein. Alleen in IJburg werden grote huizen gebouwd. Niet alleen koophuizen maar ook sociale huurhuizen voor grote (islamitische) gezinnen. Een vraag die ik mezelf wanneer we over het troosteloze eiland struinen vrijwel dagelijks stel: hoe hebben we必利勁
de afslag IJburg kunnen nemen? Het bleek de verkeerde.
(meer…)