Er ontspon zich een gesprek tussen ons. Her en der zat een vrouw met nat haar. Het huurhuis aan de overkant was eindelijk weer bewoond, Marokkaanse jongens fietsten voorbij. Het weer was onbestemd.
‘Waarom ben jij eigenlijk in IJburg komen wonen?’, vroeg ze.
‘Mijn man wilde een groot huis en ik wilde beslist in Amsterdam blijven … IJburg dus.’
‘Ik zie jou eerder in de Negen Straatjes dan in IJburg … een leuk appartementje …’
Ik lachte. Zo had ik mezelf nooit bekeken. ‘Dat vind ik van jullie ook. Als ik een zaak had, ging ik in de stad zitten en niet in IJburg.’
‘Ik zeg, het is een allochtone wijk, maar ze willen het niet weten … en het is stil … In de stad kun je gezellig met een glaasje op de stoep zitten. Daar is reuring… Je huis stond toch te koop?’ Lees verder
De Negen Straatjes, een wereld van verschil
Beantwoorden