De kop van een rat staart me vanachter een ruit aan. Ratten begeven zich over de dure straten van IJburg, een wijk van kunstmatig aangelegde eilanden in het oostelijk gedeelte van Amsterdam. Corporatie De Key heeft op de glazen toegangsdeur van een appartementencomplex met sociale huur een poster opgehangen om huurders te waarschuwen dat ze het huisvuil verkeerd aanbieden. IJburg heeft de stad vele miljoenen gekost; de straten zijn geplaveid met peperdure natuurstenen tegels. Op de kaartjes van de rapportage criminaliteitsbeeld 2015, waarmee de gemeente de criminaliteit monitort, kleurt IJburg inmiddels oranje en rood, waarmee de wijk zich schaart in een reeks beruchte Amsterdamse achterstandswijken, zoals de Bijlmer en Slotervaart.
Aan de onherbergzame Pampuslaan maken in de failliete supermarkt Multi muizen de dienst uit. De Turkse eigenaar is met de noorderzon vertrokken en heeft drie maanden huurachterstand. Het grote pand werd door de verdwenen eigenaar dichtgeplakt om klanten in de waan te brengen dat de winkel in verbouwing was.
Verderop wordt een drugspand, aan de IJburglaan, op last van de burgemeester dichtgetimmerd; het tweede dit jaar in IJburg. Eerder was er in het huis een miljoenenvondst aan cocaïne gedaan. Het pand had een aanzuigende werking op criminelen. In januari van dit jaar werd al een drugspand dichtgetimmerd, nabij de toekomstige containerwoningen voor 160 Syrische vluchtelingen met een status. Het goedkope hout zit nog tegen de ramen van de sociale huurwoning en geeft een ontluisterende aanblik.
Op het ernaast gelegen Joris Ivensplein is opnieuw het mobiele steunpunt van de politie geplaatst bij gebrek aan een politiepost. Deze werd een jaar ervoor gesloten, in januari 2015. Personeel van de aan het plein gelegen Hema weet te vertellen dat ze last hebben van Marokkaanse jongeren, die hinderlijk rondhangen wanneer de winkel wordt afgesloten. De jongeren vernielden eerder het raam van het steunpunt en probeerden het in brand te steken, vlak na de opening ervan. De sporen van brandstichting zijn nog zichtbaar. In de Albert Heijn loopt een indrukwekkende beveiliger rond. De wind waait onverbiddelijk, terwijl ik via het Haveneiland naar huis loop. De wijk wordt al Klein Molenbeek genoemd, vanwege de hoge populatie Marokkanen. Ik denk aan de oude buurt van mijn schoonmoeder, Slotervaart. In de jaren zestig van de vorige eeuw een nette arbeiderswijk, nu een van de achterbuurten van Amsterdam. Vele Marokkaanse bewoners zijn in het kader van de stedelijke vernieuwing naar IJburg verhuisd, inmiddels de duurste achterbuurt van heel Nederland.