De foto die de chef kunst van Het Parool afgelopen zondag op Twitter plaatste, veroorzaakte aanvankelijk geen enkele commotie. Het was een foto van vier islamitische kinderen op het terrein van een gemengd blok van Haveneiland-West, IJburg. Het terrein is openbaar en wordt mede als speelplek gebruikt. De twee jongens op de foto waren islamitisch gekleed, in lange witte jurken. De meisjes zagen er nog ‘gewoon’ uit; ze droegen geen hoofddoek. Het was vond ik een veelzeggende foto.
Feit is immers dat IJburg in rap tempo islamiseert. Met name sinds Safoan Mokhtari, alias Kami-Kazi (Kroon Arabieren Mits Islamitisch-Kogels Aan Zionistische Infiltranten), van Amsterdam Nieuw-West naar IJburg is verhuisd, heeft de islamisering op het eiland een grote vlucht genomen. De streng-islamitische Mokhtari, bevriend met Ahmed Marcouch, treedt geregeld op namens Moskee IJburg, waarvoor hij is gevraagd om tot het bestuur toe te treden. Ook is hij betrokken bij WhatsupIJburg, een gesubsidieerd project voor jongeren in IJburg. En hij is actief voor de jongerenvoorziening IJtopia, waar vrijwel direct na opening in 2015 een iftar door Mokhtari en de moskee werd gegeven. Recent was er een grote iftarviering op het Joris Ivensplein, Haveneiland-West, die door onder anderen Mokhtari, namens Moskee IJburg, was georganiseerd. Ook stadsdeel Oost was prominent vertegenwoordigd. Eerder was er al een iftarviering in het (gesubsidieerde) jongerenwerk, waaronder WhatsupIJburg en Dynamo. Mokhtari is inmiddels werkzaam voor de gemeente Amsterdam.
De bewuste foto plaatste ik dan ook met de tekst ‘Islamitisch IJburg’ in een retweet. Vrijwel direct ontstond er commotie. Er volgde een reactie van het anonieme Twitteraccount LadyRif: ‘Erg vies&laag om wederom foto’s van kinderen te gebruiken voor je #haatzaaiende praktijken! #IJburg #Engerd Lees je mee @polijburgwest’.
Van dit Twitteraccount ontving ik al eerder soortgelijke reacties op foto’s van IJburg die ik op mijn Twitteraccount plaatste, waarop ook kinderen stonden. Met steeds een cc-tje aan de politie. Van deze reacties heb ik in oktober 2017 melding gedaan bij Bureau Balistraat, Amsterdam-Oost, waarna de verdachtmakingen stopten.
Gelukkig ontving ik nooit een verzoek van de politie tot verwijdering van de bewuste foto’s. Ik deed immers niets strafbaars. Tot ik gisteren per e-mail het volgende verzoek van een woordvoerder Team Media en Publiciteit van politie Amsterdam ontving:
‘Beste Xandra,
Via via krijg ik het verzoek om je te benaderen om de foto’s van de kinderen die je geretweet hebt van Jan Pieter Ekker op je twitteraccount te verwijderen. Het gaat om de twee meisjes en twee jongetjes die je een dag geleden hebt geplaatst. Kennelijk zijn de ouders niet blij met de publicatie van deze foto’s.
Met vriendelijke groet,
Ook Jan Pieter Ekker, chef kunst Het Parool, die de bewuste foto oorspronkelijk via zijn Twitteraccount had geplaatst, had volgens de woordvoerder een dergelijk verzoek van de politie ontvangen.
Ik antwoordde dat ik mijn retweet van de bewuste foto niet zou verwijderen. Ik had niets strafbaars gedaan en eenvoudigweg gebruik gemaakt van het recht op vrijheid van meningsuiting.
Hierop ontving ik het volgende antwoord:
‘Beste Xandra,
Ik heb nergens geschreven dat het strafbaar is. Het gaat er om dat de ouders van deze kinderen het vervelend vinden en dat verzoek hebben gedaan. Hetzelfde verzoek gaat ook naar Ekker.
Als mensen ongewild een foto van je kinderen plaatsen op internet dan mag je daar als ouders toch iets van vinden.
Met vriendelijke groet,’
Ik was verbaasd: ik ontving een verzoek van de woordvoerder politie Amsterdam tot verwijdering van een retweet en ik had niets strafbaars gedaan. Kennelijk trad de politie op als vertegenwoordiger van de islamitische ouders van de kinderen die op de bewuste foto stonden. De ouders waren er duidelijk niet van op de hoogte dat het plaatsen van een foto met neutrale tekst niet strafbaar is. Normaliter doe je aangifte van strafbare feiten op het politiebureau. Maar in dit geval was er geen aangifte van een strafbaar feit gedaan, maar een verzoek aan de politie of zij de bewuste foto wilde laten verwijderen. De politie Amsterdam begaf zich mijn inziens dan ook ten onrechte op een civielrechtelijk terrein. Alleen de burgerrechter heeft immers de bevoegdheid om in een vonnis een foto te laten verwijderen. En niet de politie. Het was misschien niet zo bedoeld, maar het verzoek tot verwijdering voelde als intimidatie. Niemand wil immers met de politie te maken krijgen, als dat niet hoeft.
- Inmiddels heb niet ik, maar heeft de chef kunst van Het Parool, Jan Pieter Ekker, de bewuste foto onder druk van de politie Amsterdam van zijn Twitteraccount verwijderd. Deze foto is dan ook niet meer beschikbaar. Mijn retweet met de bewuste foto is dat nog wel.
Dinsdag, 19 juni 2018
Update 3-7-2018: Vandaag heb ik bij politie Amsterdam schriftelijk de volgende klacht ingediend:
Geachte heer, mevrouw,
Op 18 -6-2018 ontving ik om 10.08u. een e-mailbericht van dhr. Rob van der Veen met het volgende verzoek:
‘Beste Xandra,
Via via krijg ik het verzoek om je te benaderen om de foto’s van de kinderen die je geretweet hebt van Jan Pieter Ekker op je twitteraccount te verwijderen. Het gaat om de twee meisjes en twee jongetjes die je een dag geleden hebt geplaatst. Kennelijk zijn de ouders niet blij met de publicatie van deze foto’s.
Met vriendelijke groet,
Rob van der Veen
Senior Woordvoerder
Team Media en Publiciteit
Politie | Amsterdam | Staf | Communicatie
Hoofdbureau, Elandsgracht 117, 1016 TT, Amsterdam
Postbus 2287, 1000 CG, Amsterdam’
Het verzoek van de politie werd gedaan naar aanleiding van een retweet van mij van 16-6-2018 om 22.57u. van een foto van Jan Pieter Ekker, chef kunst van Het Parool. Op deze foto zijn 4 kinderen zichtbaar, van wie 2 jongetjes in islamitische kleren. Mijn bijschrift luidde: ‘Islamitisch IJburg’. Een feitelijke, neutrale constatering.
Op Twitter werd op 17-6-2018 om 13.40u. door ene @LadyRif de volgende reactie geplaatst:
‘Erg vies&laag om wederom foto’s van kinderen te gebruiken voor je haatzaaiende praktijken! #IJburg #Engerd Lees je mee @polijburgwest’
Ik vond dit een onprettige verdachtmaking. Al eerder, op 16-10-2017, heb ik bij Bureau Balistraat van dergelijke verdachtmakingen van hetzelfde twitteraccount melding gedaan.
Twee dagen na de bovengenoemde retweet met foto en bijgaande tekst en een dag na voornoemde reactie erop ontving ik het eerdergenoemde verzoek van de politie Amsterdam.
Ik ben op dit verzoek van de politie niet ingegaan, aangezien ik met bovengenoemde retweet geen strafbaar feit had begaan. Ik heb eenvoudigweg gebruik gemaakt van mijn vrijheid van meningsuiting. Als mensen een probleem hebben met de eerdergenoemde retweet, kunnen zij zich tot de burgerlijke rechter wenden.
Ik voelde me geïntimideerd door het politieoptreden met het verzoek om voornoemde retweet te verwijderen. Ik denk niet dat het de bedoeling is geweest. Maar ik vermoed dat de politie onderschat welke impact het heeft wanneer zij een burger verzoekt een bepaalde handeling te verrichten. Ik vind het ook een verkeerd signaal naar degenen die bij de politie over mijn retweet met de bewuste foto en tekst hebben geklaagd. De politie had hen ervan kunnen vergewissen dat zij niet de juiste instantie is voor dergelijke klachten. En hen eventueel naar een orgaan kunnen verwijzen dat wel bevoegd is een dergelijke klacht in behandeling te nemen. Te weten de burgerlijke rechter.
Om bovengenoemde redenen dien ik deze klacht in.
Update 13-7-2018: Donderdagavond ontving ik rond 17.40u. een telefoontje van mw. Azzouz van politie Amsterdam. Ze belde over de klacht die ik op 3-7 tegen de politie Amsterdam heb ingediend. Ze zei dat het enkel een verzoek van de politie geweest om de retweet van de foto te verwijderen. Er was geen dwang uitgeoefend. Ik zei dat het desondanks intimiderend kan overkomen.
De vrouw vroeg zich af of ik journalist of fotograaf was. Ze dacht dat ik de oorspronkelijke foto op Twitter had geplaatst. Ik heb haar verteld dat ik een foto van een journalist van Het Parool had geretweet.
Ze vertelde dat Albert Meppelink, wijkagent van Haveneiland-West, IJburg, de woordvoerder van het hoofdbureau over de foto op Twitter had ingeseind. De islamitische ouders van de kinderen, die door chef Kunst van Het Parool waren gefotografeerd, hadden tegen hem over mijn retweet geklaagd. De bewuste woordvoerder had vervolgens het e-mailbericht met verzoek aan mij verzonden.
Ik heb haar gezegd dat ik me niet langer door de politie beschermd voelde. Mocht iemand me op straat dwingen om de bewuste foto te verwijderen en ik dan de politie bellen. Wat zou ze dan zeggen? Dat ze het dan met de persoon die me dwong de foto te verwijderen eens was. Ze antwoordde dat de politie er voor iedereen is. Verder zij ze dat de politie mogelijk de zaak heeft willen de-escaleren. Liepen de gemoederen dermate hoog op?
Ik heb haar gezegd dat het geen politietaak was om een foto die iemand niet bevalt te laten verwijderen. De vrijheid van meningsuiting is in het geding. Daarvan moet de politie zich verre houden. Voor je het weet is Nederland een politiestaat. Ze leek het te begrijpen en zou, omdat ze hiertoe verplicht was, mijn reactie aan de verantwoordelijken doorgeven. Verder kon ze niets voor me betekenen, omdat het hier om een verzoek ging. Ze adviseerde me voor aanvullende informatie met de desbetreffende wijkagent te bellen.