Laatst vroeg een bevriend stel uit Den Haag me hoe het inmiddels met de Marokkaanse jongeren in IJburg stond; of ik nog last van ze had. ‘Nee’, antwoordde ik, ‘Ik denk dat ze allemaal vastzitten … Ik zie ze niet meer.’ ‘Gelukkig maar’, zei de vrouw. ‘Ik maakte me zorgen om je.’ ‘Wat zijn we weer negatief … ’, zei de man als grap … ‘Misschien hebben ze wel werk gevonden.’
De vreemde Marokkaanse jongen, die we geregeld op de IJburglaan tegenkwamen en me dan uitschold, maar ook de groep Pelsterpark-jongeren, die mijn naam wisten en me probeerden te intimideren; ze leken van het eiland verdwenen. Wel zag ik andere Marokkaanse jongeren, maar als ik ze passeerde, lieten ze me met rust. De spanningen waren geluwd, gelukkig. Toch bleef ik routes op het Haveneiland veiligheidshalve mijden. Ik wilde door een kluwen jongeren, op straat, niet meer worden uitgescholden voor ‘Kankerhoerrrr!!!!’ of een intimiderend ‘mevrouw Lam … mers!’ horen.
In 2014 zijn in IJburg op de spanningenindex van de gemeente Amsterdam de spanningen tussen bevolkingsgroepen verder toegenomen, als overal in de stad, met name buiten de ring. De gemeente meet de spanningen sinds 2011. Vooral wijken in Amsterdam-Noord en Nieuw-West kleurden in 2014 rood van de spanningen. Dat laatste verbaasde me niet. In Slotervaart meed ik al jaren bepaalde gebieden, zelfs met de auto, om spanningen met Marokkaanse jongeren te voorkomen. Enkele jaren kreeg ik een aanvaring met een groep scooterjongeren, die me de weg wilde blokkeren. Ik kon er nog maar net voorbij. Er heerste een sfeer van intimidatie en vijandigheid. Begrijpelijk dat vrijwel alle autochtone bewoners er inmiddels waren vertrokken. Het was wij of zij. En de botsing tussen de westerse beschaving en de barbarij van de islam in het Midden-Oosten leek de onrust in Amsterdam alleen maar te versterken.
De trend dat bewoners wegtrekken, is er ook in IJburg en deze lijkt niet meer te stoppen. De spanningen op het eiland zullen toenemen met de jaren; naarmate op het eiland meer Marokkaanse jeugd opgroeit die met vijandbeelden wordt gevoed, onder andere in de anti-westerse, radicale moskee van IJburg. Het is slechts een kwestie van tijd of de spanningenkaart van IJburg kleurt rood in plaats van oranje. Dan kan niemand zeggen: we hebben het niet geweten.
Zondag 29 maart 2015 door Xandra Lammers