Vorige week was in het IJburg College een informatiebijeenkomst voor bewoners van IJburg. Alle IJburgers hadden een week eerder van de gemeente een brief in de bus ontvangen, ondertekend door de stadsdeelvoorzitter van Amsterdam-Oost. Wethouder centrale stad Laurens Ivens (SP) en Thijs Reuten, lid algemeen bestuur Oost, zouden het plan van de gemeente voor de (tijdelijke) huisvesting van ongeveer 320 statushouders en kwetsbare groepen op Haveneiland-West toelichten. Het aantal van 300, dat in de brief was vermeld, was intussen alweer toegenomen. Het ‘plusminus’ beloofde evenmin veel goeds. De zaal was dan ook afgeladen, bomvol met omwonenden en andere geïnteresseerde bewoners van IJburg. De stemming varieerde van ontgoocheld, vertwijfeld, verbijsterd tot boos. Een ding was me duidelijk: de gemeente had inmiddels iedere ambitie om het (stedelijke) Haveneiland te laten lukken, opgegeven.
Het tijdelijke gebouw, dat op kavel 13A zal verrijzen, vlakbij de moskee op IJburg, wordt een vier-laags prefab-gebouw van plusminus 320 units van elk 21 m2 zonder buitenruimte. Er zullen alleenstaanden komen te wonen, voornamelijk Syriërs uit het nieuwe AZC in de voormalige Bijlmerbajes, die belangstelling hebben om naar Vinexwijk IJburg te verhuizen. De instanties zullen ongetwijfeld opnieuw gebruik maken van de eerdere truc, waarmee de bewoners vanuit Nieuw-West in het kader van de stedelijke vernieuwing indertijd naar IJburg werden gelokt: die van de moskee om de hoek. Niemand wilde immers in de zandwoestijn, die IJburg toen nog was, belanden, zelfs sociale huurders niet. Ook ditmaal zal het niet eenvoudig zijn om mensen naar IJburg te laten verkassen. Een lokkertje als een moskee zal voor de islamitische nieuwkomers dan de doorslag kunnen geven.
De nieuwe bewoners van de toekomstige sloppenflat zullen maximaal vijf jaar in IJburg wonen. Tevens zullen er enkele eengezinsunits in de systeemflat worden gebouwd, in het kader van de gezinshereniging. Het flatgebouw zal er 10 jaar staan; een minimale termijn. De tijdelijkheid van de bebouwing heeft immers alles te maken met de inspraak, die voor tijdelijke bebouwing niet vereist is. Het gebrek aan buitenruimte is ingegeven door kostenbesparing; omdat het gebouw er tijdelijk staat, mag het niet te veel kosten. Iets wat de leefbaarheid en de architectonische kwaliteit niet ten goede zal komen.
Tijdens de infoavond wezen de bewoners vooral op het fragiele evenwicht, dat inmiddels bereikt was na jarenlange overlast van hangjongeren van zowel het Ed Pelsterpark als het Joris Ivensplein. Alle hoop was intussen gevestigd op deze ene onbebouwde kavel, die alles moest goedmaken wat was misgegaan in de wijk. Het tegenovergestelde leek nu het geval; het broze evenwicht in de wijk was met de nieuwe prefab verloren. Gesubsidieerde integratie-initiatieven mislukten keer op keer, zo vertelde een wijkbewoner. Een omwonende, die zich had ingezet voor het realiseren van een speelweide op de onbebouwde kavel, was in het buurtje door een jongere overvallen en hierbij gewond geraakt. De speelweide zou grotendeels worden opgeslokt door de nieuwe bebouwing. Een strook van slechts 4 meter breed resteerde. Deze zou door bewoners van het toekomstige sloppenblok worden gebruikt om vuilnis naar buiten te kieperen, wist een oud-student fijntjes te melden, uit ervaring. De jonge gezinnen vroegen zich af waar ze hun kroost dan zouden kunnen laten spelen. Het Ed Pelsterpark, waar het voormalige Johan Cruijff Court had gelegen, was voor jonge kinderen sowieso geen optie. Een vader gaf aan dat hij zijn kinderen na acht uur ‘s avonds al niet meer alleen naar buiten liet gaan.
De wijk zal islamiseren, want als één statushouder over de dam is, zullen er meer volgen. Vluchten kan niet meer. De potentiële koper die naar aanleiding van dit blog van koop in blok 13B heeft afgezien, is de dans gelukkig ontsprongen.