Als je de instanties in IJburg, zoals het stadsdeel en de welzijnsinstellingen, mag geloven, gaat het steeds beter met de probleemjongeren van IJburg. Met name nu jongeren ouder dan 14 jaar sinds enige tijd een tijdelijk ‘jeugdhonk’ hebben op een kavel langs het IJmeer, op Haveneiland-West. De voorziening draagt de profetische naam IJtopia. Maar als ik langs de mintgroene container wandel, is deze dicht; de luiken zijn gesloten. Anders dan You tube-filmpjes me willen doen geloven, is de container sinds de opening in maart 2014 kennelijk zelden in gebruik. En ook de bijbehorende website ‘whatsupijburg’ ligt stil. De laatste bijdrage is een verslag van juli 2014, van een Iftar (de maaltijd die gedurende de vastenmaand ramadan door moslims direct na zonsondergang wordt genuttig, bron: Wikipedia), die namens de welzijnsorganisatie en het stadsdeel voor de bezoekers van de jongerenvoorziening werd georganiseerd. De laatste activiteit op de Facebookpagina dateert van 5 december 2014.

Toen in 2013 de eerdere jeugdvoorziening Youthside, Haveneiland-West, verboden terrein werd voor jongeren van 14 jaar en ouder waren de problemen inmiddels onbeheersbaar geworden voor corporaties, stadsdeel, politie en welzijnsorganisaties. Het honk was sinds de opening in 2008 in vijf jaar ten prooi gevallen aan criminaliteit van de bezoekers. Waarom zou dit met de nieuwe locatie anders zijn?

‘Nee’, antwoordt de medewerker van de gemeente Amsterdam van het Centrum voor Vrije Tijd (CVT) aan het Ed Pelsterpark, Haveneiland-West, heel stellig. Ik vraag hem of de nieuwe Buurtkamer IJburg, die in februari 2015 feestelijk zal worden geopend, ook bedoeld is voor de groep hangjongeren die zich rond het Ed Pelsterpark ophoudt. Hij heeft me de buurtkamer laten zien. Deze oogt verlaten; de vitrages zijn dicht. Hij vertelt dat de ruimte bedoeld is voor buurtvaders, Marokkaanse vrouwen, maar ook voor ‘normale mensen’. ‘Vanochtend was het er nog druk’, zegt hij.
‘Ik begrijp het … De jongeren hebben immers al een nieuwe voorziening langs het IJmeer’, zeg ik.
Hij kijkt bedenkelijk. ‘Die nieuwe voorziening is nooit open … De jongen van de welzijnsorganisatie heeft geen overwicht op die jongens … Ze zouden het mij moeten laten doen, maar mij wordt niets gevraagd … Ze hangen maar rond’, vervolgt hij, ‘zitten de hele dag te blowen.’
‘Zijn het voortijdige schoolverlaters?’. Hij knikt. Het percentage voortijdige schoolverlaters in IJburg ligt ver boven het stedelijke gemiddelde.
‘Oh ja, zeker 40’, antwoordt hij, als ik aantallen van 20, 30, 40 probleemjongeren op het eiland noem. Het jongerenprobleem in IJburg lijkt inmiddels onbeheersbaar.

‘Ik wilde eerst ook in IJburg wonen, maar nu niet meer’, vervolgt hij. ‘Ik blijf lekker waar ik zit, in de Indische Buurt. Daar wordt alles steeds beter, maar IJburg is een sociaal getto. Iedereen wil er weg.’
Intussen wordt er weer gebouwd in IJburg. Langs het IJmeer is de bouw van nieuwe blokken gestart, met als eerste een tienlaagse flat van 66 appartementen sociale – en middeldure huur, dat in elk geval zal worden bewoond.

Zondag 14 december 2014 door Xandra Lammers

Nieuw!
Sociaal experiment IJburg Vinexwijk in verval