Centrumeiland start als achterbuurt

achterbuurt

Centrumeiland

Indertijd  geloofde ik de sprookjes van de gemeente Amsterdam dat met IJburg een goede wijk zou worden gecreëerd. Wervende teksten  in glanzende brochures van de gemeente en corporaties moesten woningzoekenden over de witte brug naar het eiland lokken, ver van de bewoonde wereld. Ik wist niet dat de beloofde 30 procent corporatiewoningen in werkelijkheid maar liefst 60 procent zou zijn (bron: Zoeklicht B57, gemeente Amsterdam).  Evenmin wist ik dat de gemeente zich geen raad wist met de vele grote (multiprobleem)gezinnen, die zouden vrijkomen als de sloopprogramma’s in de achterstandswijken van Amsterdam werden uitgevoerd. Hun huurhuizen moesten plaatsmaken voor koophuizen en ook zij moesten ergens wonen. Evenmin wist ik dat de gemeente een dubbele agenda met vinexwijk IJburg had en dat deze niet alleen bedoeld was om de middenklasse te behouden voor de stad, maar ook om andere (moeilijke) groepen te huisvesten. Ik leefde in een droomtoestand, een roze zuurstokwereld, die in werkelijkheid het socialistische experiment ‘wijk zonder scheidslijnen’ voor mensen ‘van allerlei pluimage’ was en alras in verval zou raken. Had ik dat geweten, dan  had ik me twee keer bedacht. Niemand wil in een slechte wijk wonen.
Hieraan moest ik denken toen ik de idealisten zag, die dankzij de gemeente Amsterdam in de illusie verkeren dat het Centrumeiland hun droomeiland wordt, vol duurzaamheid, wandelboulevards, mooie vergezichten en zelfbouwkavels voor jong en oud, arm en rijk. Een grote gezellige multicultiwijk ver van de voorzieningen en de bewoonde wereld. Het nieuwe eiland wordt immers wederom een gemengde wijk, een wijk zonder scheidslijnen. In de woorden van de gemeente: een van ‘stedelijkheid door diversiteit met een collectieve uitstraling’ en met ‘een variatie van woontypologieën’. Er komen flats tot wel tien hoog. En de vraag naar grote huizen voor grote gezinnen duurt voort, evenals de vraag naar huizen voor andere (moeilijke) doelgroepen, vooral nu Nederland en ook Amsterdam door asielzoekers uit verre oosterse landen met islamitische culturen worden overspoeld.

Deze idealisten zouden kunnen weten dat het eiland vele ‘tijdelijke functies’ bevat, die moeten ‘passen bij het imago van de nieuwe wijk’. In mei 2015 worden er alvast enkele ‘tijdelijke’ voorzieningen geplaatst, zoals een voorziening voor jongeren van 15+ en een JCC. Elders in IJburg was hiervoor vanwege de onbeheersbare overlast geen draagvlak. De gemeente start met op het Centrumeiland faciliteiten te creëren die in een achterstandswijk passen. Over ‘imago building’ gesproken. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Maandag 27 april 2015 door Xandra Lammers

Geef een reactie