Buurtkamer IJburg, Centrum voor Vrije Tijd (CVT), Haveneiland-West, IJburg

Wanneer ik er langsloop, zijn de vitrages potdicht, op het raam prijkt duidelijk de voor IJburg karakteristieke mededeling ‘Camerabewaking’. Buurtkamer IJburg, de voorziening die met veel tamtam werd aangekondigd en er voor iedereen zou zijn. Op de site van Hallo IJburg is te lezen: ‘Op IJburg ontbrak het tot nu toe aan een ontmoetingsruimte waar iedereen zich thuis kan voelen … Met als resultaat een mooie ruime Buurtkamer voor alle IJburgers! …’  Buurthuis, buurtkamer, elke Amsterdamse wijk heeft er wel een. Zelfs de Kolenkitbuurt, ooit uitgeroepen tot meest problematische wijk van Nederland, heeft een heus buurthuis. Een buurtkamer, een gezellige plek waar je een kaartje kunt leggen, een bakkie kunt doen, voor jong en oud; voor eenzame zielen, waarvan er in de duistere gemengde woonblokken van het Haveneiland voldoende zijn. Maar als ik voor de deur van de buurkamer sta, in het Centrum voor Vrije Tijd, aan het Ed Pelsterpark, is deze dicht.

‘Is-ie niet open?’, vraag ik de beheerder, in dienst van de gemeente Amsterdam. Hij wijst op een papiertje in de hal met activiteiten en tijden. Donderdag, vrijdag, zaterdag …, lees ik.  ‘Er zijn activiteiten voor Marokkaanse vrouwen, maar ook voor ‘normale’ mensen, hoor’, zegt hij cryptisch. ‘Hier, dit is de buurtkamer. Je kunt wel even kijken’, zegt hij en hij opent de deur met een sleutel. Ik loop de buurtkamer in en zie een langwerpige, donkere ruimte met wat tafels en een bar. Aan een wand hangt het volledige overzicht van activiteiten. De maandagochtend is gereserveerd voor ‘Thee en Thema (€ 2,-) Voor vrouwen: elkaar in eigen sfeer ontmoeten, thema’s bespreken en informatie uitwisselen’, lees ik. Zou dit de bijeenkomst voor Marokkaanse vrouwen zijn waaraan de beheerder refereerde? Wat zou ‘In eigen sfeer’ betekenen? Bij gebrek aan een website, beland ik even later op de Facebookpagina van de vrouw die de bijeenkomsten leidt. Ik zie avatars met ‘I Love Mohammed’ met een Arabische tekst in het wit op een zwarte achtergrond. Zouden deze het antwoord zijn op de aanslag van 7 januari 2015 in Parijs, waarbij 12 redactieleden van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo werden vermoord? De aanslag werd opgeëist door de islamitische organisatie Al Qaida. Erna namen veel westerlingen een spotprent van Mohammed en ‘Je suis Charlie’ als avatar.

Ik loop de hal weer in, waarna de beheerder afsluit. ‘Waarom zijn de gordijnen dicht?’, vraag ik hem. ‘Dat is vanwege de hangjongeren hier’, antwoordt hij. ‘Als ze zien wat hier binnen is, wordt er ingebroken en stelen ze alles eruit.’ Eerder had hij al verteld dat de jongeren rond het Ed Pelsterpark in de buurtkamer niet welkom waren, want dan konden ze de tent binnen de kortste keren wel sluiten. Ik loop naar het winkelcentrum en passeer opnieuw de gesloten vitrages van de nieuwe Buurtkamer IJburg. Niet voor iedereen.

Zondag 22 februari 2015 door Xandra Lammers