Nu er in de straat statushouders zullen worden gehuisvest, vraag ik me in gemoede af hoe ik had gereageerd als er plots voor mijn neus een tijdelijk blok met 320 units zonder buitenruimte zou verrijzen, gevuld met alleenstaande statushouders en jongeren. Mijn geluk is dat de kavel aan de overzijde van het water, dat aan mijn huis grenst, wordt volgebouwd met zelfbouwhuizen. Aanvankelijk hadden er een hoog sociaal appartementengebouw en eengezinshuizen zullen komen. De geplande koophuizen verkochten niet, nadat in 2008 de kredietcrisis was losgebroken. Kavel 26 ligt aan het water van de Polygoongracht en het IJmeer. De zelfbouwkavels waren dan ook binnen de kortste keren uitverkocht. Er verschijnen mooie, vrijstaande villa’s en het is een van de weinige kavels langs het IJmeer, waar geen enkele sociale woningbouw komt; die niet zal worden aangetast door de verderfelijke Wijk zonder Scheidslijnen.

Hoe anders is het met kavel 13A, waar de huizen aan de straatstenen niet waren te slijten. Er had een solid zullen verrijzen van wel zes woonlagen hoog met 14.000 m2 woon- en bedrijfsruimte. Maar de bouw ervan werd afgeblazen in 2009. In dat geval ligt het voor de hand dat de gemeente de kavel opoffert aan huisvesting van statushouders. Onze eerste koophuis in IJburg was overigens een grachtenpand op Kavel 13B. In 2003 werd de koop ontbonden, omdat de huizen niet verkochten. Het project zou worden ‘herontwikkeld’. Toen het opnieuw in de verkoop ging, hadden we al een ander huis gekocht. Een jaar of 2 geleden liep ik er langs  en ik sprak een bewoner. De kredietcrisis was uitgebroken. De gezinnen zaten er opgesloten. Er verschenen verdiepingen op de kleine huizen, die niet verkochten.

En nu wil de gemeente op kavel 13A een tijdelijk gebouw van plusminus 320 units neerzetten, zonder buitenruimte. Gevuld met alleenstaande met name Syrische statushouders en ‘kwetsbare’ groepen. Van die laatste, waaronder multiprobleemgezinnen, zijn er al veel in de Wijk zonder Scheidslijnen. Het Haveneiland kent relatief veel spanningen tussen bevolkingsgroepen; IJburg kleurt oranje op de spanningenkaart. Ook wonen op het Haveneiland relatief veel jongeren die worden verdacht van criminaliteit; IJburg scoorde in 2015 plek 5 in de top 10 van verdachten jeugdcriminaliteit; op dit gebied kleurt de wijk oranje/rood.

De omwonenden van kavel 13A hebben zich intussen verenigd in een werkgroep en willen dat de plannen worden aangepast aan hun wensen. Ze vinden het ‘mooi’ dat ze statushouders (voornamelijk moslims) in de Wijk zonder Scheidslijnen kunnen verwelkomen, maar het aantal is te groot voor het ‘fragiele’ evenwicht van de buurt. Er spelen inmiddels kinderen op de onbebouwde, tot speelterrein omgetoverde, kavel.

De omwonenden zien het liefst dat er minder statushouders op de onbebouwde kavel komen wonen; dat ze over heel IJburg worden verspreid. Op hun voorstel zal de wethouder de door hen aangedragen kavels, die verspreid liggen over de vinexwijk, van Steigereiland tot Rieteiland-Oost, onderzoeken op geschiktheid. Als het aan de multiculturele omwonenden van kavel 13A ligt, raakt niet alleen deze kavel in verval als toekomstige sloppenwijk, maar moet heel IJburg dit lot ondergaan. Het risico is immers groot dat wanneer de gemeente eenmaal de smaak van het huisvesten van statushouders in IJburg te pakken heeft, er met de ongevulde kavels vele zullen volgen; dat er meer in plaats van minder naar IJburg zullen vertrekken. Ging het indertijd met de Bijlmermeer niet precies zo?