Gentsesteenweg, Molenbeek
Een dag eerder waren we het kanaal Charleroi al overgestoken en op een groep Marokkaanse jongeren gestuit, die ons waar wilden verkopen. ‘Nee dank je’, zei ik. Iets wat normaal voldoende is, bleek in deze cultuur juist een aanmoediging. Opdringerige jongens sprongen schreeuwend om me heen. Ik voelde me door hen geïntimideerd en keek naar de weg die Molenbeek inliep. Geen politie te bekennen. Ik keerde om en begaf me weer naar het betere gedeelte van de stad.
Maar deze keer was ik vastbesloten geweest de wijk te bezoeken. We liepen via de brug over het kanaal de Gentsesteenweg in, die een drukke winkelstraat bleek te zijn. Het publiek bestond uit Marokkanen in traditioneel islamitische kledij. Zelfs in Slotervaart was de segregatie niet zo volmaakt gelukt. Alle winkels waren Arabisch; er was geen autochtoon te bekennen. Dit was geen westerse wijk en toch was deze wijk tien minuten lopen van de ontwikkelde wereld. Vanuit hier waren dus de misdadige aanslagen voorbereid, waarvan West-Europa nog steeds in de greep was. Geen militair te zien. We vervolgden onze weg en passeerden winkels met islamitische gewaden en Korans. Zwarte etalagepoppen in islamitisch tenue getooid; het had iets naargeestigs.
Aanvankelijk was ik van plan geweest de Delaunoystraat te bezoeken, waar de ‘radicaalste familie van België’ woonde en de inmiddels meest gezochte terrorist van Europa en omstreken, Salah Abdeslam, had geschuild. Deze terreurverdachte, vriend van het brein van de Parijse aanslagen van 13 november, was met zijn broer uitbater van café Beguines, aan de Begijnenstraat. De broer was een van de daders van de aanslagen in Parijs; zelfmoordterrorist. Ook dit café had ik in mijn route opgenomen.
Maar na plusminus driehonderd meter keerden we terug. Achter de ramen van de 19e-eeuwse huizen huisde aanhang van Islamitische Staat (IS/ISIS). Als westerling was je zonder enige bescherming wellicht een makkelijk doelwit … Aangekomen bij de brug zagen we twee Amerikanen. Ze keken naar de Steenweg op Gent en besloten na rijp beraad om te keren. We volgden hen het water over de stad in. Het voelde goed.
Enkele dagen erna, toen we weer in Amsterdam waren, werd in dezelfde winkelstraat een bewoner van Molenbeek aangehouden. Hij en handlangers, die banden onderhielden met Sharia4Belgium en aanhangers van ISIS, hadden een aanslag gepland tijdens oud en nieuw op de Grote Markt, in Brussel, in de stijl van Parijs. De ‘vijand’ was dichter bij dan ooit geweest.