Trump Tower, New York
In de loop van de Amerikaanse verkiezingscampagne van 2016 wist ik ineens met een loepzuiver inzicht dat Donald J. Trump zou winnen. In zijn presentatie zag ik Elvis Presley; de inrichting van zijn penthouse was wat je je voorstelt bij de Amerikaanse smaak en ook zijn carrière was typisch Amerikaans. Hij was een miljonair, een echte ‘winner’: van vastgoedmagnaat tot televisiester. Als Amerika nog iets voorstelde, dan zou hij winnen met zijn ‘Make America Great Again’ en niet de democratische kandidaat Hillary Clinton, die stond voor het Europese socialistische model van de zittende president Barack Obama.
Ik ergerde me dan ook groen en geel aan de media, die allemaal op de hand van Hillary Clinton leken te zijn. De berichtgeving was verre van objectief. Trump-stemmers waren in hun ogen boze blanke kiezers, laagopgeleid, middenklasse op zijn best. Als Trump aan de macht kwam, dan was dat gelijk aan een ramp: een gek aan de knoppen van een kernwapen.
En terwijl ik dan ook in de zevende hemel was na Trumps verkiezing tot 45-e president van de Verenigde Staten, was het op Facebook een en al doom and gloom wat de klok luidde: De armageddon was nakende; hij was een racist; een nieuwe Hitler. Donald Trump zelf twitterde na zijn overwinning dat hij een stem had gegeven aan de vergeten man en vrouw. Was ik er een van? Het had inderdaad iets messiaans gehad dat hij aan de macht was gekomen. Hetzelfde gevoel dat aanhangers van Pim Fortuyn hadden gehad?
Trump Tower, New York
Was dat wat de mensen zo’n angst aanjoeg? Dat Trump een stem had gegeven aan de stemlozen. Zouden mijn neven en nichten mij wellicht na mijn dood memoreren als die ‘foute tante’? Ik voelde me eenzaam met al mijn Facebookvrienden, onder wie mijn familie, die Trump in de ban deden en daarmee, ongewild, mij. Mijn Facebookpost met een positief stuk over Trump gaf met uitzondering van een gelijkgestemde geen enkele Like. De overwinning van Donald Trump deed onze identiteit, de toekomst van de westerse, Joods-christelijke humanistische beschaving, op zijn grondvesten tillen. je was pro- of anti-; een middenweg was er niet. De geschiedenis zal uitwijzen wie er aan de ‘goede’ kant stonden: de Trump-haters of Trump-believers.