Sociaal huurhuis Haveneiland-West, IJburg
Vlak voor de Amerikaanse verkiezingen van 2016 wist ik 100 procent zeker dat Donald Trump zou winnen. Onder Barack Obama leken de VS af te glijden naar een socialistisch model zoals we dat in Nederland hadden leren kennen, waarvoor de Partij van de Arbeid (PvdA) zich hard had ingespannen en dat eerder wijlen Pim Fortuijn had doen besluiten zich van deze partij af te wenden. Ik doorzag het spelletje van de sociaaldemocraten pas toen in IJburg kwam te wonen. Ik was gehersenspoeld, opgevoed in de gedachte dat alleen de PvdA (ofwel links Nederland) in tegenstelling tot rechts Nederland het goed voorhad met de mensheid.
IJburg, een product van de sociaaldemocratie, deed me de ogen voor het ware karakter van de sociaaldemocraten openen. We hadden nog geen huis gekocht of we werden geconfronteerd met het onzalige plan voor een dubbelstad met IJmeerverbinding, bestaande uit weg en spoor, dwars door de nieuwe wijk. Bestuurders van Almere en Amsterdam hadden dit in een geheim atelier bekokstoofd. Naar buiten toe was de wijk in de markt gezet als autoluw. Misleiding ten top.
Enige tijd later bleek er een nieuwe levensgrote adder onder het rode gras van de sociaal democraten: de socialistische heilstaat Wijk zonder Scheidslijnen IJburg. Ook deze was in het geheim, deze keer op de burelen van de gemeente Amsterdam, uitgedacht. Ook hier waren de kopers misleid. De heilstaat nam in IJburg alras een aanvang met het overbrengen van vele kansloze niet-westerse allochtonen van de randen van de stad naar de gloednieuwe Vinex-wijk, die in de markt was gezet als bedoeld om de middenklasse voor de stad te behouden. Al snel bleek dat deze gedwongen volksverhuizing een volkomen mislukking was. Voor de gloednieuwe Albert Heijn in Winkel Centrum IJburg werd in 2005 een vrouw het ziekenhuis ingeslagen door een groep kansloze hangjongeren, die in het kader van de stedelijke vernieuwing waren overgeplaatst vanuit de Bijlmer. Nadat ik hierover een blog had geschreven (‘Amsterdam-IJburg, een socialistische nachtmerrie?’) ontving ik talloze negatieve reacties en ik werd door een bewoner uitgemaakt voor NSB-er.
Tot mijn verbijstering blijkt dat inmiddels ook in de VS, het enige vrije land in de westerse wereld dat nog niet is aangetast door de sociaaldemocratie, de suburb door de sociaaldemocratie dreigt te worden verminkt. In de VS wordt nog geloofd in de goede bedoelingen van de sociaaldemocraten. Niet voor niets wordt Donald Trump er door de mainstream media, die net als de Nederlandse media uitsluitend links zijn, als het grote kwaad gebrandmerkt. In Nederland was dit hetzelfde verhaal met wijlen Pim Fortuijn, die in 2002 bruut werd vermoord in notabene het mediapark in Hilversum, waar de publieke omroep is gevestigd. Hij was de eerste die de problemen met de multiculturele samenleving op de politieke agenda zette. Ook hij werd weggezet als fascist, racist en al wat links heeft bedacht om critici van de multiculturele utopie zwart te maken en de mond te snoeren.
Alleszins dat voor Donald Trump dit decadente plan onder andere de inzet van de verkiezingen van november 2020. De Democraten lijken overgenomen door dezelfde ziekte als de sociaaldemocratie in Nederland. Laat zoveel mogelijk niet-westerse culturen tot onze westerse landen toe en richt zo onze westerse beschaving ten gronde. Het mengen van koopwijken zal vooral de kansrijke bewoners – de hardwerkende middenklasse en de hogere klasse –, treffen. De waarde van de huizen daalt, de criminaliteit stijgt, de wijk verloedert. De suburb in de VS zal een even grote duikvlucht maken als de Wijk zonder Scheidslijnen Amsterdam-IJburg in haar korte bestaan.